In het kader van de Dag van de Biodiversiteit werd ik geïnterviewd door een journalist van De Stentor over de betekenis van geloof, hoop en liefde in mijn leven. Op 22 mei werd 22 jaar geleden wereldwijd afgesproken biodiversiteit te beschermen. Omdat biodiversiteit voor mij dagelijkse kost is, werd ik benaderd voor dit persoonlijke interview.
Geloof
Ik geloof zeker dat er iets is. Ik zie het als een magische levensenergie in onszelf. Die zorgt ervoor dat ons lichaam herstelt, dat ons haar groeit. En dat we als mens evolueren naar meer wijsheid, liefde en verbondenheid. Het is een onderwerp waar ik regelmatig over lees. Het ligt ook in lijn met de ideeën die ik heb over duurzaamheid en biodiversiteit. Ik geloof dat we goed moeten omgaan met de aarde en dat de klimaatcrisis de grootste uitdaging is waar we als mensheid ooit voor hebben gestaan. Een beter milieu begint bij jezelf, maar ik geloof ook in anderen inspireren door het goede voorbeeld te geven. Verandering komt beetje bij beetje. Je moet begrip hebben voor de situatie van een ander. Veganist word je niet binnen een dag. Het is belangrijk de voordelen en tegelijkertijd de noodzaak te laten zien. Je hebt er zelf direct profijt van, maar biodiversiteit is op lange termijn cruciaal voor het voortbestaan van onze planeet.
Hoop
Ik ben absoluut een hoopvol mens. Het boek Actieve Hoop van Joanna Macy en Chris Johnstone vond ik erg inspirerend. De omvang van de uitdagingen waar we als mensheid mee geconfronteerd worden, voor velen moeilijk te bevatten is. Het boek laat zien hoe we ondanks een planetaire noodsituatie de moed en de kracht kunnen verzamelen om met deze crisis om te gaan. Het gaat erom dat je bewust in een scenario stapt. Het scenario dat we groeien naar een grotere verbondenheid met de natuur en met elkaar. Ik hoop dat mensen snappen dat ze de innerlijke kracht hebben om het verschil te kunnen maken. Ik zie de afgelopen crisissen als een sprong in de evolutie. Ik hoop dat we in die verbondenheid de juiste keuzes gaan maken. Er zijn al een hoop goede initiatieven, maar we moeten echt stoppen met de bio-industrie, intensieve landbouw en steeds meer schaalvergroting.
Liefde
Op de middelbare school werd ik voor het eerst geconfronteerd met het concept dat onze levensstijl, de keuzes die we dagelijks maken de wereld om zeep helpen. Oerwouden, de longen van de aarde, worden gekapt, planten en diersoorten vernietigd. Ik ben milieukunde gaan studeren met als doel mensen te helpen duurzamer en groener te leven. Maar vooral ook om overheden en bedrijven aan te sporen hun verantwoordelijkheid te nemen. Daarin ben ik best wel activistisch. Ze moeten weg van het ouderwetse en destructieve pad en een duurzame weg inslaan. We verkeren in een noodtoestand en moeten alles in het werk stellen om biodiversiteit te beschermen. Het is echt een kwestie van leven en dood. Het is een dankbare taak die ik met veel liefde en passie uitvoer. Bovendien heb ik zo mijn vriend, de liefde van mijn leven, ontmoet. We delen dezelfde overtuiging en dat geeft veel steun. Voor hem ben ik overigens ook naar de geweldige stad Deventer gekomen.
